Antikapitalist müslümanlar ve İhsan Eliaçık’ın yanlış bir üslupla yanlış bir yerde durduğunu düşünüyorum. Bazı Müslüman politikacıların tavırlarına öfkelenip husumetini İslam’a da yönelten bir kitlenin içini ferahlatıyor olabilirler (ki bu anlamda İslam adına verdikleri emeğin boşuna olduğunu söylemiyorum), ancak yine de bu sözlerin Gezi Parkı’nda değil aslında Müslümanların arasında söylenmesi gerek miyor mu? Çünkü Gezi Parkı’ndaki kitle –her ne kadar homojen değilse de- bir yaşam tarzı itirazının ötesinde, özünde kapitalizme de karşı bir direniş sürdürüyor zaten. Gezicilerin muhatap aldıkları hükümetin arkasında duranlar da, hükümeti yönlendirme, yumuşatma potansiyeli olan Müslümanlarken sizin bana göre çoğu doğru olan sözlerinizi o tarafta değil de öteki tarafta söylemeniz değil midir hak olan?
Bu ülkenin son yıllarda Kürt meselesinden sonra yaşadığı en büyük sorunun, para ve zenginlik üzerine kurulmaya çalışılan İslamî Kültür(süzlük) olduğu malumken ve Müslümanlar farklı biçimlerde de olsa iktidar sarhoşluğuyla imtihan edilirken Ebu Zer’in adını anan Müslümanlar neden bunu kardeşlerine de hatırlatmıyorlar?
Bu söylemi Gezi Parkı’nda dillendirmek daha kolay olduğu için, orada aşağılanmadan ve tartaklanmadan kendinizi ifade edebildiğiniz için yapıyor olamazsınız; çünkü defalarca öldüresiye dövüldüğü halde yine de Kâbe’nin önüne gelip “Allah birdir, Muhammed onun elçisidir” diye bağıran sahabeyi örnek alıyorsunuz, çünkü korkak olmadığınızı defalarca kanıtladınız.
Gezi Parkı’nda zincirleme olarak polise-AKP’ye-AKPlilere karşı yükselen öfkenin karşısında duran öteki kitlenin öfkesi de başka bir mecrada yükselmeye devam ediyor. Her Müslüman’ın aslî görevlerinden biri fitneye son vermektir. Bu karşılıklı öfke dinmeden, insanlar ellerini kulaklarından çekip karşısındakini duymaya başlamadan da fitnenin son bulması mümkün değil.
Şimdilerde takındığınız tavır ve özellikle de üslupla aslında antikapitalist söyleme muhtaç olan Müslümanların sizden ne kadar uzaklaştığının farkında mısınız?..